gözlerinin sustuğu an…
bilmiyorsun sende bilmiyorsun
hep bilmesi gerekenler bilmedi zaten
sende bilmiyorsun
şimdi odamda hiçbir ses yok
bazen kalbimin atişlari dahi sessizliğe bürünüyor
ve o anda neden bu sessizlik diye merak ediyorum
masam da duran güleç yüzüne bakiyorum
saçlarin gözlerinin önene gelirdi,ben düzeltirdim
o anda nede güzel gülümserdin..
şimdi unutmak istemekle unutmak istememek arasinda *****ip kalmişim.
Senli günleri hiç kimseyle yaşayamayacağimi biliyorum
tekrar kimselere söz veremeyeceğimi
ya da kalbimdeki yerine göz dikenlere tahammül edemeyeceğimi
işte bütün bunlari biliyorum
ama
neden sessizce seni uzaktan izlemek zorundayim işte bunu bilmiyorum
ve bilmediğim cevapsiz sorulara bir yenisi daha eklendiğinde ben daha çok susyorum.
Inanmani beklemiyorum;bazen ayaklarimi çekip karnima gözlerimi kapiyorum
neden bu hareketi yapiyorum?
Yoksa benden yine bana mi kaçiyorum?
Kendime tekrar mi hapsoluyorum?
Ben neden ve niye………..
Ilk defa hayat yenilmek istemiyorum,o gemiye atlamak istiyorum
yanima yanimi yanlarimi yanlizliğimi seni ve senliliği almak istiyorum.
Gemi uzaklaşirken o kiyidan ben hani dünyaya bağiracaktim
mutluyummmmm…………………………
neden böyle susuyorsun ki sanki
hani benim suskunluğumu sesinle bozacaktin.
şimdi bende sensizliğe doğru yol alsam mi bilmiyorum