Canım sevgilim
Canım sevgilim;
Burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı,
Sana bu satırları buradan yazıyorum
... ...
Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
Yokluğuna alışamadığım, Ve hayalin ile yaşadığım, ismini sayıkladığım...
Sana benzeyen birini gördüğümde ağladığım için buradayım
Kimse anlamıyor beni,
Deli olduğumu düşünüyorlar,
Sana geleceğimi söylüyorum
Bağlıyorlar beni ...
Kendimde değilmişim, gidemezmişim, göremezmişim,
Öldüğünü kabul edecekmişim...
O ölmedi diyorum, ağlıyorum...
Öldü diyorlar...
Dönmeyecekmişsin,
Ellerini tutamayacakmışım,
Gözlerine bakamayacakmışım,
Sarılamayacakmışım sana,
Dokunamayacakmışım,
İyileşene kadar burada kalacakmışım...
Ben deli değilim diyorum anlamıyorlar,
Hemşireler geliyor yanıma acıyan gözlerle bakıyorlar bana,
Oturup anlatıyorum onlara,
Beni bekliyor diyorum,
Özlemiştir, merak etmiştir,
Onlar da ağlamaya başlıyor.
Sana bu mektubu
Bir akıl hastanesinin dördüncü katından yazıyorum,
Yokluğunu yaşıyorum,
Yaşadığını biliyorum,
Biliyorum gitmedin,
Bizi ayıracaklarını sanıyorlar...
Ayıramazlar biliyorum
Mevsim kış,
Üşüyor musun?
Hava soğuk,
Yağmur var Adana’da,
Ellerin buz tutmuştur şimdi
Ellerini tutmalıyım,
Isıtmam lazım,
Üşüyorsun biliyorum
Montumu vermeliyim sana,
Gelmeliyim diyorum
Biliyorum sende özledin beni
Merak etme iyiyim ben
Sadece gelemediğim için affet beni
Dedim ya,
Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
Sen neden cevap yollamadın hala?
Yoksa göndermiyorlar mı mektuplarımı sana?
Yada;
Sen yazıyorsun da bana mı vermiyorlar?
Adresi daha iyi yazıyorum buraya,
Altına da özellikle tarif ediyorum,
Bulmaları kolay olsun diye seni,
Oysa ki Adana’da hangi postacıya sorsan bilir evini,
Acele cevap bekliyorum bir tanem
Seni çok seviyorum...
Adres: Karşıyaka mezarlığı 2. kapıdaki caminin hemen iki
üstünden sola dönünce büyük harflerle yazıyor işte:
’ AŞKIM ÖLMEDİN |