senden sonra...
senden sonra;tadı yok hiç birşeyin...
gece uyumak ayrı bir dert,sabah uyanmak zaten işkence,
her uyanış sensiz bir güne ilk adım...
senden sonra;gözlerim daha dolu,yüzüm solgun,
sakalım bile dağınık,ellerim soğuk...
sokaklar şimdi daha sessiz...karanlık,ıssız
odamın duvarları simsiyah,zindandan farksız...
senden sonra;parlak değil yıldızlar gecelerde
ay kaybolmuş...güneş zaten seninle gitti dünyamdan...
gülüşüne yazmıştım ilk şiirimi...o benim güneşim demiştim ya hani
yok...
senden sonra;nefes almak bile zor,yaşamak,yemek,içmek
çok severdim çayı ve sigarayı...zehir gibi içemiyorum
ayakkabılarım bile parlamıyor artık...
senden sonra;tadı yok dolmabahçedeki çayın,ortaköydeki kumpirin,okey masalarının...
bu halin ne diye soranlara,'O' yok diyorum...
senden sonra;daha korkak,daha ürkeğim...
hayata meydan okuyan ben,şimdi yenik,yitik bir adamım...
atılmış bir köşeye...
senden sonra;tek başıma simit atıyorum martılara,tek yürüyorum sahilde
tek oturuyorum bankta;sol tarafım boş...
hani kavga ederdik seninle,kim daha çok seviyor diye,ben derdim;
küserdin,sonra öperdim barışırdık...çocuklar gibi
senden sonra;yok o çocuk yanım,yaşlı biriyim artık...
ve biliyormusun,seni çok özledim ben
yine ansızın çıkıp geleceksin gibi bekliyorum...senden sonra
herşeyi yarım yapıyorum,seninle tamamlamak için
herşeyim eksik senden sonra...
şimdi yarım kalmış bir masalda,diğer yarısını bekleyen biriyim
gittiğin gibi gel olur mu?
geldim de...uyandır beni bu kabustan,
gülüşünle yatayım,uyanayım,yaşayayım...
yine uzat ellerini,kaldır beni...
senden sonra gülüm;her cümlenin sonunda üç nokta,bitmedin,bitmeyeceksin...
Naz'ıma... |