Aklın kimyası ile aşkın kimyası başkadır. Akıl
temkinlidir. Korka korka atar adımlarını. 'Aman sakın kendini' diye
tembihler. Halbuki aşk öyle mi? Onun tek dediği: 'bırak kendini, ko
gitsin!'Akıl kolay kolay yıkılmaz. Aşk ise kendini yıpratır, harap
düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa
harap bir kalpte var!
Kader olsam yazılsam alnına.. Yar olsam kazınsam aklına.
Ve "Dua" olsam, dökülsem dilinden.. Sen "Amin" desen, o an kabul olsam..
Züleyha Yusuf’a bir mektup yazmaya başlayınca “Yusuf” diye başladı,
”Yusuf” diye bitirdi.
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi.
Anladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yok.
Ve Züleyha’nın lügatında
“Yusuf” tan öte sözcük yok.
cok istanbulumdur ben,ne trafiğim biter ne yagmurum,
mesala uyumam..birileri vardır mutlaka nöbetimi tutan.
bir tek SENsin bogazıma takılan
alıntı