Kûn Fe Yekûn "Ol der ve olur!" Kûn Fe Yekûn "Ol der ve olur!"

Sözün bittiği yerdir ve kalemler durur. Azametinin tescilidir, satırlar kırılır, dökülür...
Kûn...

Sözün başladığı yerdir! Kalbimden geçenlerin kağıda vurduğu, kalemimin lafzını haykırışa başladığı yerdir.'Ol der ve olur!' ya her şey...Kelamıma ‘ol' dediği yerdir...

Evvelim, ahirim, ezelim, ebedimdir...Kûn!...