Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Kalem, kağıt ve ben.
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Bazen gidilir. Nereye gittiğini bilmesen de gidilir, gidersin yani yapacak başka bir şey yoktur çünkü. Bazıları gider, koşulları uygundur, her şey tamamdır. Bazıları kalır, koşullara uymaya çalışır, eksik bir şeyler vardır. Ve işte asıl kaybediş burada başlıyor. .. - Eski sevgilimi hatırladım. + Hangisini? - Ya işte onu hatırlayamadım. - Hiç birisinin sana sahip olduğunu düşündüğün oluyor mu ya da bir şeyin? + Evet fark ettim, her fark ettiğimde de gitmek istedim. .. Sahip olmuyoruz, olduğumuzu sanıyoruz. Ne için yaşadığımızı bile bilmiyoruz aslında, farkında değiliz hiçbir şeyin. Sadece yol var, sadece biz ve yürümek zorunda olan ayaklarımız. .. - Bazen susar. + Bazen konuşmak ister. - Bazen dinlemek ister. + Bazen yalnız kalmak ister. - Bazen arkadaş ister. + Bazen gitmek ister. - Gider bazen. + Bazen gidemez. - Bazen hiç gidememekten korkar. .. Bazen gidiyoruz, çoğu zaman gidiyoruz, ardımızda kalanı düşünmeden gidiyoruz. Merak etmez mi insan ardında kalanı? Hep kalan mı ağlar, yoksa giden mi daha çok acır? .. - Bazen kendinden uzaklaşmak ister insan. + Bazen gidersin, sırf dönebilmek için. .. Dönebilmek gitmek kadar kolay oluyor mu? Her şeyi yıkıp gitmek kolaydı, yıkmak kolay. Sen bir kalbi bina gibi düşüneceksin, alt yapısı zayıf bir bina. Ayları alır yapması, oysa yıkması sadece saniyeler. Kalpte öyledir işte, alışamaz hemen birine, zaman ister, zaman geçer, yeterli olmaz biraz daha ister, biraz daha, daha çok, daha fazla, birazdan daha fazla zaman. Sadece zaman mı ister kalp birinden? Zaman. Zamanı iyi değerlendirememektir asıl sorun, zamana yayarsın her şeyi, bir zaman gelir ki kalbin beklediği zamanı da alıp gitmiştir. Sen beklendiğini sanırsın, yanılırsın. Bazen en büyük hataya kendini bile bile sürüklersin. Kocaman adımlar atarsın, girersin bir dünyaya, kimse ne olduğunu anlamaz. Sen de! Kimse beklemez seni dersin kalbine, anlamaz. Kimsenin bekleyecek zamanı yok, zaman az, zaman kısıtlı dersin, anlamaz. Ölümü bekliyor her insan, her insan aldığı nefesle yaşadığını düşünürken aslında ölüme yaklaşıyor. Bazen ne oluyor biliyor musun dersin kalbine, susar. Ben söyleyeyim.. - Bazen bir kadın geliyor oturuyor karşına ve ağlıyor. + Kadınlar hep ağlıyor. - Bazen bir kadın sana, ''en çok korktuğum şey, bir kadının gözyaşı'' diyor kendi adına. .. Ve aslında bilmiyor ki, en çok korktuğu şeyin başına, en sevdiği tarafından gelebileceğini. Sonra yol gözüküyor, yol. İçinden diyor ki, gitmek gerek. Bazen.
__________________ If you can't measure it, it doesn't exist. |