Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Umudum Olmadan Asla!
bir hayalin peşinden koşmaktı benimki
bir imkânsıza doğru yelken açmak...
dalgalarla mücadele edecek gücüm olmadığını bilemedim
alabora oldu benliğim
tüm ganimetlerimi kaybettim
ganimetim; umutlarımdı !
kurtarılmayı beklerken yalnızlığı hissettim
çaresiz gözlerle ölümü beklerken,
bir tahta parçası oldu bana elini uzatan
alabora olan gemiden arta kalan bir tahta parçası.
kendimi ona emanet ettim.....
uyandığımda denizin kıyısına vurmuştum
bedenim yorgun,
içim huzur doluydu
kaybettiğim umutlarım vardı elbet
ama en çaresiz anımda
ufak bir tahta parçası kurtarmıştı beni
ve yeni umutların habercisiydi.....
* ümitler tükenirken bir el uzanır ya,
işte öyle bir şey..
Alıntı