Susturarak içimdeki sabır taşını
İnadına gülümsedim hayata
bir çığlık kanıyor demedim
en derininde yüreğimin...
en kanadığım yerden sustum
sustum ve gülümsedim..
boğarak içimdeki volkanları...
Sustum!
sadece sustum ve gülümsedim!
bastırarak içimdeki depremleri...
hançeri sadece kendime sapladım.
sapladım ve sustum! ...
sustum ve gülümsedim!
hüznün acının ve kahrın rengini sevince boyayarak
Sustum ve gülümsedim..
susturarak içimdeki sabır taşını
hüznü yüzümde
acıları gözlerimde topladım sustum...
sustum ve gülümsedim
yaralı bir gül gibi
hüzünler kanarken solgun yaralarımdan...
Demedim kimselere
bir çığlık kanıyor
en derininde yüreğimin...
yere çaldım kara bahtımı
çaldım ve sustum
ki bilirim acının dili yok gülü LaL...
Görmedi kimse
kimselere göstermedim.
içime akıttığım gözyaşlarımı...
öldürdüm ıslatmadan kirpiklerimi...
Ama ağlamadığım hiç bir çiçek
konuşmadığım hiç bir yıldız kalmadı
bu şehrin sokaklarında...
İnadına
açmadım yüreğimi kimselere
kimselere ağlamadım inadına
hançeri sadece kendime sapladım.
sapladım ve sustum! ...
sustum ve gülümsedim! ...
Sadece sustum ve gülümsedim!
boğarak içimdeki dalgaları...
kıyısız denizler gibi...
Sadece sustum ve gülümsedim! ...
gülümsedim içimdeki çocuğa! ...
açan çiçeğe uçan kuşa gökteki aya! ...
yüreğim kan ağlarken de gülümsedim.
gülümsedim acılara ihanetlere…
gülümsedim baharlara! ...
yağmurlarabulutlara
rüzgarlara sulara
gülümsedim
Ve
sustum...