08 Ocak 2012, 00:55
|
#47 |
| Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| ♪ BΞггu ♪
Etraf çok sesizdi, her taraf zifiri bir karanlığa gömülmüştü...
Hava çok soğuk üşüyordum, yüreğim titriyordu,
yine de seviyordum geceyi ...
Fırtınalarla dolu ömrüm de, her zaman sığındığım bir liman oldu.
Ne zaman yaşlı gözlerim ve keder dolu yüreğimle
sığınmak istediysem kollarını açtı...
Gidenin ardından ağladım doyasıya.
Feryatlar ettim, ağıtlar yaktım.
Kimi zaman sımsıcak, kimi zaman da yürekleri donduran kucağında.
Öyle zordur ki böylesine bir limana sığınmak, onun kollarında teselliyi,
kaybettiklerini, yarınlarını aramak.
Gece sesizdir, karanlıktır, ürkütücüdür...
Ölüm gibidir gece; sorgusuz sualsiz alır kollarına,
kimsin nesin diye sormaz,
alır, sadece alır...
Kimse duymaz feryatlarını, çığlıkların yok olup gider karanlığında.
Sokak lambalarının ışığına koşturup, kısacık ömürlerini feda edişlerini
imrenerek izlersin pervanelerin.
Yüreğin kabarır, gözlerin buğulanır.
Karanlıkta küçücük bir ümit ışığı arar yüreğin,
uğruna feda edebilmek için kendini...
Bulamazsın, kaderinin alay ettiğini düşünürsün,
yüreğine öfke dolar bir anda
hesaplaşma vakti gelmiştir.
Kendinle hesaplaşmaya başlarsın,
açımasızca yüklenirsin kendine.
Hemen bir idam sehpası kurasın,
darağacın da salanmaya hazırsındır.
Kurbanlık koyun gibi boş gözlerle bakarsın etrafına.
Adını kader kurbanı koyarsın, kendi ellerinle kendini acımasızca boğmaya başlarsın,
Ümitlerin tükenmiştir, yarınlarını asarsın
hiç düşünmeden gecenin karanlık duvarlarına...
Sevgi tükenmeye başlamıştır yüreğin de.
Aşka inancının da yavaş yavaş yok olmaya başladığını görürsün.
Bu daha da bir kahreder insanı,
tükendiğini hissedersin.
Bir an önce sabah olsun da kurtulayım şu gecenin kasvetinden
diye düşünürsün.
Aama bir an da gecenin ayazı bir tokat gibi çarpar yüzüne...
İstemezsin güneşin doğmasını,
Güneşle birlikte hayatta canlanmaya başlar.
Hayatla yüzleşmeye cesaretim yoktur.
Çünkü hayat acımasız, hayat gaddar...
Alıntıdır...
|
|
|  |