"Anne.."
Hiç duyamayacağım bir sözcük ,
Hiç anlayamacağım bir duygu bu benim için ..
Neden mi ?
Çünkü ;
...
Ben , dokuz ay boyunca giderek büyüyen karnı olmayacak bir kadın ,
Ben , kocasına ; "gözümüz aydın hayatım , artık üç kişi oluyoruz.." diyemeyecek bir eş ,
Ben , minik minik patikleri görüp , çocuğuna yapmaya karar veremeyecek olanım ,
Ben , arkasından gözyaşı döküp , gelinliğine bir damlasını bırakacağı bir kızı olmayanım ,
Ben , oğlunun askerden dönmesini ,
Dönüp de mürüvvetini görmeyi hiç bekleyemeyecek olanım ,
Ben , düşmesin diye arkasından koşturacağı bir çocuğu olamayacak olanım ,
Ben , bana mı babasına mı benzeyecek gibi bir düşünceye hiç dalamayacak olanım ,
Ben , o çok sevdiği ismi kızına veremeyecek olanım ,
Ben , her kadının korktuğu o doğum sancısını
İstediği halde hiç çekemeyecek olanım ,
Ben , geceleri ateşi çıktı diye başında sabahlayacağı bir yavrusu olmayacak olanım ,
Ben , o cicili bicili tokaları kızına hiç takamayacak olanım..
Ben bir kadınım ,
Ben bir eşim ,
Ben bir kadının kızıyım ,
Ben eşimin karısı , ama çocuğunun annesi olamayacak olanım ,
Ben annesi olan ama hiç anne olamayacak olanım ..
Ben dilinden anneyi düşürmeyen
Ama kulağına hiç anne kelimesi değmeyecek olanım ..
Dipnot : Hiç olmayan kızımın , hiç bana benzemeyecek gözlerini merak etmiyor değilim..
Özge Çelik
12.01.2012 22.07
__________________
''Mükemmel olmamak, tek istediğim. Dünkü kendimden daha bir şey olayım yeter;
Daha yorgun, daha verimli, daha anlayışlı, daha umutlu, daha kırgın,
daha çok şarkı bilen, daha bile erken uyanan…
Mükemmel olmanın endişesinde muhteşem şeyleri kaçırmak istemem.''