Krikotiroidotomi: Total hava yolu tikanikliklarinda yine zaman kazanma amaçli uygulanan bir girisimdir. Trakeotomi girisiminden kolay ama ona alternatif olmayan bir yöntemdir.
Çocuklarda ve laringotrakeal travmali hastalarda kikirdak yapiya zarar verme riski nedeniyle kontrendikedir. Teknik olarak hastanin basi hiperekstansiyona getirilir, çenesi arkaya atilir. Sirtina, klavikula hizasina bir destek yerlestirilir ve laringotrakeal iskeletin belirginlesmesi saglanir (Rose pozisyonu).
Laringotrakeal iskeletin röper noktalari belirlenir (tiroid kartilaj çikintisi, krikoid kartilaj, mandibula simfizisi, sternumun juguler çentigi, trakeal halkalar). Vakit varsa lokal anestezi uygulandiktan sonra krikoid kartilajin hemen üstünde, tiroid kartilajin alt kenarinin altinda krikotiroid membranin üzerine gelecek sekilde cilt, ciltalti ve mebran insizyonu yapilarak hava yoluna ulasilir.
Membran disseksiyonla genisletilir ve içine endotrakeal tüp veya kanül sokulur. Hemen oksijen inhale ettirilir, kanül veya tüpün kafi sisirilir ve tüp tespit edilir. Hastanin acil durumu stabilize olur olmaz trakeotomi islemi için hazirliklar tamamlanarak trakeotomi gerçeklestirilmelidir.
Uzun süreli krikotiroidotomi ile kalmak dogru degildir. Krikotiroidotominin komplikasyonlari girisim sirasinda ve sonrasinda kanama, tüpün hava yoluna yerlestirilmemesi, arka duvar hasari ile özefagus perforasyonu, uzun süre trakeotomiye geçilmez ise subglottik stenoz, ses kisikligi ve yine uzun süre bu sekilde kalmaya bagli persistan stomadir.