Gecelerce uykusuz kalıp sesini duymak için bıkmadan seni aradığım zamanlarda,
Senden başka kimse dokunmasın diye gözlerime yalnız başıma ağladığımda,
Onu başkasıyla gördük diyecekler diye uzun çok uzun zaman kimseyle konuşmadığımda,
İçimdeki özlemini taşıyacak dağ, sığdıracak gökyüzü, atacak bir nehir bulamadığımda,
Terk edilmişliğimi herkesten saklamaya çalıştığımda,
Hayatımdaki herkese güçlü görünüp hiç kimsem olmayan sen’e yenik düştüğümde,
Tüm hayallerimi öldürdüğünde,
Gençlik yıllarımı değil gelecek tüm yıllarımı yanına alıp götürdüğünde,
Beni bir başıma bırakıp gittiğinde,
Yıllarca hala hayatta mıyım yoksa annemin gönderdiği duaları bekleyen cennet kapısındayım bilmeden yaşadığında,
Ben seni hala seviyordum.
Sen mi?
Sen de adamım diye ortalıklar da dolanıyordun.