Tek Dostum
Yine derinden bir 'of ' çektim.
Ne yapacağımı bilemiyorum,
'Bugün ne pişireceğim' diyen bir kadın gibi.
Çocuk olmak istiyorum ,
Belki oynadığım oyundan zevk alırım.
Bu beldede insan olmak zor.
Sanki hayat bana hibe edilmiş.
Geri ödemesi olmayan bir 'borç' gibi.
Ölümüm 'kendi elimden' olacak.
Buraların artık tadı tuzu kalmadı.
Göçmek istiyorum,
Asıl memleketime.
Hoş onu da kaldıracak yok ki yürek.
' Son durak' ta hesap vermek.
İnsan niçin hep aynı yere doğru gidiyor.
Suyun denize rucü etmesi gibi ,
Hiç istemediği halde.
Aynı kanı taşıdıkları için , belki.
Hayatım ' Yeşilçam Klasiği' ,
Aşk ve ölüm.
Aynı konu , aynı son.
Kendime sevmeyi yasak ettim.
Soldu , suladığım bütün çiçeklerim.
Hayatımı onlara adamıştım.
Sırlarımı da.
Derdimi kime açacağım ben
Keşke olmayaydın sen.
Umudumu bağlamazdım.
Hıncımı saklamazdım.
Mutluluk habercisi olamayacağıma yanıyorum ya
Kara haber tellalı oldum sanki
Her nefesimde nefret soluyorum.
Bütün 'iyi haberlere' kin besleyeceğim.
Tek dostum var artık
'Solmuş bir çiçek'. |