Askıya mı aldın bizi.
Kime kaçtın uykularımda.


Bana sustun
Kimi özledin gözyaşlarımda.


Nerene ilikledin aşkı .
Ayrılığa mı ?
Acıya mı ?
Hüzne mi ?
Yoksa ihanete mi ?



Kaç gece yalnız kaldın benim gibi hecelerimde .
Hangi hüznü yazdın,ölümün koynunda .
Dağıttım tüm sözlerimi .


Uykumu kaçırıyorsun yepyeni bir intiharla .
Düşlerime tecavüz ediyorsun, uzak dur ağlatma .



Siliyorum bu gece tüm yalnızlıkları.
Üşüyorum 4 duvar , 1 de yalnızlığın ortasında.


Ucu hep yalnızlıkmış ,sensizliğin.
Gidişinin üstü bile kalmadı ,ezildim sensizliğin altında yar .


Hangi aşka döndüysem hep taş kapı duvardı önümde duran .
3 nokta ile yaşamalıydın hayatı , anlamımı unutmazdın belki.


Yalan oluyor aşk sözleri dudağımda , sorsan bulamazsın artık bende aşkın alasını .
Gün gelecek aşıklar göreceksin , birbirinden hiç ayrılmayan.


Susup ağlayacaksın benim gibi , yalnız kalacaksın hem de ebedi.
Gelecek olan her ne ise vazgeçtim aşktan .


Taş duvar kapılara çarpmaktan , kan doldu yüreğimin mezarı
Bir tabut sıkıştırdım yüreğime
, boş bir tabut .



İçine seni bile gömemedim yüreğimde .
Gelmedin işte , yüreğim kan ağlarken .



Aşk uyanmasın diye , ayrılıklara GÜNAYDIN dedim .



Ellerimi ısıtacak bir göze ihtiyacım olsa da , aşka ara verdim gönlümün buğusunda.


Anlamadın güçsüz olduğumu ,
Dolanamıyorum kimsenin gönlünde yeniden .


Aşk’ta hep ebe sendin , beni sobelerdin.
Şimdi ise ayrılıkta 'ebede benim sobede.'


Payıma kalan yalnızlıkları aldım avuçlarıma .
Düşüyor ellerimden birer birer yalnızlığın taneleri.


Sağım ağlıyor , solum yok oluyor.
Senden aldığım aşkın adıydı ‘ Sadakat '
Yokluğunda kustuğumdu ölüm.


Aslında ben ...

Ömrüme temiz mutluluk çekeyim istemiştim .

Kirli bir ayrılık değil ....





-Yavuz Çavdar