ölüyorum - ölsem de seveceğim - beni affet - bağışla - benimlesin - ölünce de seveceğim
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İşte sensiz bir gün daha...Bitiyor, tükeniyor artık bu cansız bedenim. Gözyaşlarım isyan ediyor bana.Dudaklarım titriyor. Beni neden yine ümitsiz bırakıyorsun. Verdiğin bu ceza,sensizlik yetmiyor mu sanıyorsun canıma!.. Nefessiz yasamaya artık dayanamıyorum.Sıkıyor bu yürek beni!Sessiz ama haykırırcasına sitem ediyor bu hayata...
İşte sensiz bir gün daha...Yüreğim dayanamadı daha fazla,o da terketti beni sonunda.Artık yalnızım bu ölüme giden yolda...Sensizlik bıcak gibi deliyor coktan pes etmiş,serseri yüreğimi...Hayat acımasızdı biliyorum.Ama sen ondan da acımasızdın.Bir oyuncak gibi kesip attın senin için cıldıran bu kalbi...Hani ben senin yüreğindim?Hani ben senin meleğindim?Meleğin bitti artık...Meleğinin senin için acısına hiç aldırmadan kalbinden söküp getirdiği o gülleri ezip gectin.Oysa ben seni bir cocuk heyecanıyla değil,bir olgun yüreğiyle sevdim.Ama sen bunu hiç farketmedin...
İşte sensiz bir gün daha...Nefessiz yasamanın değil de,sensiz yasamanın bu kadar koyacağını düşünmüyordum.Meleğin nefessizliğe değil,sensizliğe dayanamıyor...Yağmurun toprağa verdiği o muhtesem kokuyu duyamamak değil,senin o yüreğimi sızlatan yüzünü görememek,dudaklarımı titreten dudaklarını bir daha öpememek öldürdü meleğini...
İşte sensiz bir gün daha...Ellerim o sıcak tenini arıyor.Sessiz bir yağmurda seninle yürümek varken neden beni kör kuyulara atıyorsun?..Bu kadar mı zor işte nefesin,yüreğin geldi demek.Bu kadar mı zor sessizce sana aşığım demek...
Ve işte son günüm...Bedenimde dayanamadı.Ben gelecek dedikçe o ölüyorum dedi...Bu son nefessizliğim...Bu son sensizliğim...Artık ben yokum.Yüreğim!..Ölümsüzleştin işte benimle...Seni çok seviyorum...Artık bi ölü olsam bile...