"Takvâ"nin kelime anlamı korkulan şeylerden korunmak ve sakınmak demektir. Terim olarak Allah'ın, sınırı aşanlar için hazırladığı cezaya çarpılmaktan sakınmak demektir. Bu ise öncelikle Allah'ın yasakladığı şeyleri yapmamakla olur. Fakat bu, yüzde yüz garantili bir sakınma, yani takvâ değildir. Çünkü kesin helâl ve kesin yasakların yanında, dinde bazı şüpheli şeyler de vardır. Bunların helâl olma ihtimali yanında, haram olma ihtimalı de bulunur. Bu yüzden bazı Islâm bilginleri "takvâ"yı; harama düşme endişesiyle, şüpheli şeylerden de sakınmak diye tarif etmişlerdir. Rasûlüllah Efendimiz de: "Kul, mahzurlu olana düşerim endişesi ile bazı mahzurlu olmayanlardan da sakınmadıkça takvâlılardan olamaz" (Ibn Mâce, zühd 24; Tirmizî, kiyâme 19; Ayrıca bk. el-Hindî, Kenzu'l ummâl NI/91 (5642); Beyhakî V/335.) buyurur. Takvâyi gözeten insana ise "müttakî" yani takvâ ehli denir: