Osmanlı Devleti'nde kuruluş döneminden Dahiliye Nezareti'nin teşkil edildiği 1836'ya dek İçişleri Bakanlığı'na denk gelen makam.
Kethudây-ı sadr-ı âl-î olarak da kullanılan unvan, sadrazam'ın dairesinin başı olan ve sadrazamın bizzat yardımcılığını üstlenen içişlerinden sorumlu yetkiliye verilen addı. 1718'den itibaren Divan-ı Humayun üyesi de olan Sadaret Kethüdası protokolde başlangıçta nişancı (Dışişleri Bakanı) ve defterdardan (Maliye Bakanı) sonra gelirken zamanla bunların da üzerine yükselmiştir.
Öte yandan, eyalet valileri Türkiye Cumhuriyeti'nde valilerin İçişleri Bakanlığı'na bağlı olmasında olduğu gibi Sadaret Kethüdası'na değil, doğrudan sadrazama bağlı olarak görev yaparlardı. XVIII. Yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren beylerbeyipayesinde olan sadrazam kethüdaları İstanbul vilayetinin de yüksek mülkî yöneticiliğini görevini de yürütmeye başladılar.
II. Mahmud döneminde Divan yerine Bakanlar Kurulu teşkil edilmesiyle, "Sadaret Kethüdası" makamı da Dahiliye Nazırı makamına dönüştürüldü ve bu makama gelenler Cumhuriyet dönemine kadar bu unvanlarını muhafaza ettiler.