| Karmaşık Doğru
Beni güldüremeyen
Acıklı değil
Gülünçtür
Ağlayışların çok çoğu
Düşündürücü değil
Gülünçtür
Acıklı
Düşündürür güldürür
Güldürür düşündürür
Solmuş bir gül, örneğin
Sabahları bir düğün
Akşamları ölümdür
Karmaşık, ellerimdeki çiçek
Sabahki akşamki o gerçek
Gülümdür
Bulgularım yere düşünce
Sözcüklerim üşüyünce
Ölüyümdür
Özdemir Asaf
__________________ kar havası gibisin dışarda, içimde elmanın dişlenişi. |