Biz büyüdükçe, korkularımız da bizimle birlikte büyüdü. Bir kar tanesi yuvarlandı, ileriki yıllarda çığ gibi üstümüze çöktü. Bazı dönemeçler vardır hayatımızda…
Ayak parmağımızı dokundurduğumuz andan itibaren tüm bedenimizi kaptırdığımız.
Kimi zaman geride bırakılan, Kimi zaman yolumuzun üstünde saklanan, Kim bilir belki birkaç adım ileride, köşede duran.
Ne zaman önümüze çıkacağı, Nerede başlayıp nerede biteceği, bilinmeyen dönemeçler bunlar.
Çoğu zaman sürpriz yapıp, Nadiren bulundukları yeri önceden haber veriyorlar.
Farkında mısınız? Bir dönemeç ve bir dönemeç daha derken, yaş ilerliyor.
Dönemeçler, kader çizgimizi belirliyor, Dönemeçler, dur durak demeden, bizi geliştiriyor.
Kâh acılarla, kâh mutluluklarla olgunlaştırıp, Günler, saatler boyunca yanımızdan ayrılmıyor,
Nihai olarak da yaşlandırıyor.
***
Her yaşın, kendine ait dönemeçleri var.
Gençlikte ayrı, yaşlılıkta ayrı!
Uzaktan bakıldığında basitmiş gibi görünse de içine girildiğinde farklı!
Kimin başına gelse, gönlünde yangı
Onları, asla hafife almamalı
Zorlu dönemeçleri atlatan, düzlüğe çıkar.
***
Tabii her yaşın, güzellikleri de var!
Örneğin yaşlılık yıllarında sahip olunan tecrübe, sihirli bir değnektir,
Her alanda, her konuda dokunduğu yeri değiştirir.
Ergenlik döneminde kurulan hayallere doyum olmaz,
Fakat enerji çarçur edilir.
***
Küçük yaşlarda atılan kahkahalar, yeri göğü inletir,
Zaman geçtikçe, ses biraz tizleşir
Hatta tamamen kesilir.
Çocukluk yıllarının etkisi, beynin henüz çözülmemiş bölgesi gibidir.
Dünya, rüya âlemiyle benzeşir.
***
Bilirsiniz…
Çocukluk dönemi, psikiyatrinin ‘banko’ sorularındandır.
Çünkü çocukluk gizemlidir,
O yıllar, binanın temel direğidir,
Bu nedenle son derece önemlidir.
***
Bana göre çocukluk süreci, ‘çocuk’ gibi yaşanmalı
Aksi takdirde sorunlar, çocukluktan itibaren süregelir.
Her şeyi yerinde ve zamanında yaşamamanın acısı,
Hiç fark ettirmeden yıllar sonra kendini gösterir.
***
Biliyor musunuz?
Kendimi bildim bileli yaşım yüzünden sıkıntı çektim, durdum
Yani yaş travmalarım var, benim.
Ne zaman önemli bir adım atacak olsam, yaşım hatırlatıldı,
Elim koluma, nüfus kayıtlarıyla düğüm atıldı!
***
Fıkra gibi!
Küçükken, büyük gösterdiğim için sıkıntı çektim,
Büyüdüğümde de küçük gösterdiğim için!
Önceleri ‘Sen küçüksün, beceremezsin!’ dediler
Yıllar boyunca, bana, büyümeyi beklettiler.
Zannettim ki büyüdükçe sorunlar küçülecek
Oysa yaşım ilerledikçe başka sorunlar karşıma çıktı.
***
‘Yaşın kaç?’
Hatırlar mısınız, küçükken birbirimize en çok sorduğumuz soru buydu
Çünkü yaş büyüklüğü, üstün olma durumuydu
Sonra büyüdük büyümesine de
Biz büyüdükçe, korkularımız da bizimle birlikte büyüdü,
Bir kar tanesi yuvarlandı, ileriki yıllarda çığ gibi üstümüze çöktü.
***
İnsan, yaşı ilerledikçe güçlenir, gelişir, hayata bakış açısı değişir.
Gelgelim pratikte bu iş böyle değildir.
Gariptir…
Büyüdükçe, yaşımız gizlenir!
***
‘Artık senden geçmiş!’
Hayatım boyunca bu zihniyetle çatıştım durdum.
Biraz yılgın ve yorgunum
Ama bir daha dünyaya gelecek olsam
Hiç çekinmem, yine aynı düşünceyi savunurum!
Melda BEKCAN