Çevrimdışı

Her insana göre değişen acılar..
Acı çekmesine rağmen ağlamaktan utananlar
Bu kadar şeye rağmen yine de ayakta duranlar
En acısı da unutamayanlar..

Aşk acısı hafifler. Zamana ilaç derler. Unutulmak kolay , unutmak zordur.
Ayrılıklar ilk günlerde kimilerine göre gayet neşeli sonradan acılaşmış , katılaşmış , kimilerine göre de ilk zamanlar şiddetli geçmiş , sonradan sonraya hafiflemiştir.

Ha bir de hiç geçmeyen ayrılık acıları vardır , o psikolojik sanırım.

Önemli olan her ne kaybetmişsek kaybedelim , yine de sapasağlam ayakta durabilmektedir.
Eğer sağlamsa bastığınız yer , sabitlemişseniz kendinizi , kimse sizi yıkamaz , üzemez , acıtamaz , incitemez.

Ne olursa olsun , herşeye gülüp geçmek sanırım en iyisi.
'' Beni kaybeden utansın '' , '' Onun gibi bin tanesini bulurum '' gibi cümleler ile kendimizi avutmak yerine , bir daha aynı acıyı yaşamamak adına ve her zaman ayrılık konusunda daha tecrübeli olup üzülmemek için kendimize ve yaşantımıza , yaşadıklarımızı ders edinerek , kaldığımız yerden devam etmeliyiz.

Çünkü , kimse Vazgecilmez değildir.