Konuş benimle,
Tam bu yerde,
Ayaklarımızı tuttuğunda zaman
Ya da uzunca bir çınar ağacı kesildiğinde.
Yeşillikler idama sürüklendiğinde konuş benimle,
Dünyadaki güzellikler teker teker ölürken,
Yedi harika yerle bir olurken.
İnsanoğlu kendi türünü boğarken konuş,
Süregelen bu yaşamdaki sancın,
Biterken konuş.
Değil miydi ki,
Acılarımızı alabalıktan alıp,
Köpekbalığı yapan,
O bizim,
Çatısına sığındığımız,
Minik aşkımız?
Yenile yenile öğrendik,
Öle öle yeniden doğduk,
Ve en sonunda büyük balık olduk.
3 saniyelik milyarlarca hafızamda yer alan,
3 çarpı milyar portre olsun suratın.
|
| Alıntı: |
|
Boktan bir şairin uyuşturucu kullandıktan sonra yazdığı nacizane bir şiir. Asla sahnelenmeyecek bir senaryosundan alıntı.
|