Çevrimdışı

Türkiye’de kitap okuma oranı çoğu Afrika ülkelerinden bile geri. Türkiye’nin yalnızca onbinde biri düzenli kitap okuyor. Kitap okuma oranı toplamda % 4.5. Cahil bir ülkeyiz.

Hatta cahilliği paçasından akan bir ülkeyiz.

Ve öyle söylendiği gibi gelişmekte olan bir ülke falan da değiliz. Aksine geri kalmış bir ülkeyiz. Sanayimiz, ekonomimiz büyüdükçe robotlaşan bir ülkeyiz. İnsanlarının birbirlerine toleransı azalan bir ülkeyiz. Birbirini dağlarda kıran bir ülkeyiz.

Gelişmiş ülke kriterlerinin hiçbirisini göstermiyoruz. Çocuklarımız hastane enfeksiyonlarından ölüyor. O badireyi atlatanları da ilkokul çağında zehirli sütten öldürmeye başlıyoruz. Bu ülkenin çocuk doktoru olan sağlık bakanının bile bu zehirlenme vakasından utanmadığı bir ülkeyiz.

O çocuk biraz büyümeye görsün. Bu defa dağlarında öldürüyoruz. Sonra da dönüp vatan sağolsun diyoruz.

İşte o anda Nazım’ın şiiri geliyor aklıma “Vatan çek defterlerinizse, kasalarınızın içindekilerse vatan..”

Çocuklarımızı, gençlerimizi öldürüyoruz. Yaşlılarımızsa zaten okumaktan aciz.

Okuma oranı da her geçen gün düşüyor elbet.

Kazara okuyup da birşeyler olmayı becerenleri de sokak itlerine kurban veriyoruz. Ömründe toplasan bir iki kitabı, o da zorla okumuş olduğu belli olan bir serseri onun ömrü boyunca bir arada göremeyeceği kadar çok ve ağır kitapları hatmedip insanlara sağlık dağıtan bir doktoru arkasından bıçaklıyor bu ülkede. Sağlık bakanının utanma duygusu zaten alınmıştı. Ses yok yine.

Faşizmin karakteri olan arkadan hançerlemek, Türkiye’de, tarihe bir kez daha kazınıyor.

Okuyana eziyet bıu kadarla da bitmiyor. Konuşmalarını akan yazılı, görünmez ekranlar olmasa yapamayan başbakan ömrünü nice senaryolar ezberlemiş ve insanlara hayalle gerçek arasında salınım yaptıran, dünyanın en eski ve onurlu mesleklerinden birisi olan tiyatrocuları aşağılamaya çalışıyor.

Devletin tiyatrocusu olmaz diyor.

Devletin imamı oluyor ama tiyatrocusu olmuyor.

Zaten bu devlete imamla polis yetiyor.

Tiyatrocuları da çıkarırsak aradan zaten okuma yazma oranı iyice düşüyor.

Türkiye’de yılda yalnızca 23 milyon kitap basılıyor. Bu inanılmaz düşük bir rakam. Yani her bir vatandaş için, bir yıl boyunca yalnızca bir kitabın üçte biri düşüyor.

Başbakan bağırıyor. “Aydınlar siziiii, yarım aydınlar, falanlar, filanlar”. Haklı başbakan. Hepsinin yatı katı, on yılda elli kat artan serveti ve hatta gemiciği olan bu aydınlar ülkenin içine ediyor.

Ali Murat İrat