Çevrimdışı

amansız savaşımın en meş'um gününde..
kimsesizliğe sığındım yine..
ne gelirki elden.. boş laf..
bu mayınlı sonsuzluk hücresinde..
ruhumun kopmuş kolu bacağı..
özürlü hüzünlerim var artık..
tedavisi zor ve pahalı..
göze almak kolay sanmıştım güya..
anladım ki en büyük özürüm acı..
ve paha biçilmez nadirlikte biraz gözyaşı..

içime gömülü pimi çekilmiş bombalar..
gönül şehrim işgale açık..
azılı katil gölgesi her yer..
gam yüklü gri bütün bulutlar..
zehir kusan bir karanlık kokuyor..
kesik kesik duyulan sirenlerle..
frekansı bozuk bir radyo hiçliğinde..
tırmalayıcı seslerin esareti..

"uzak çığlık yansımaları..
kulağım kedere ayarlı..
başka seslere yabancı.."

ruhumun işgaline bayrak açılır..
son sokağıma dek tutundu aslım..
ahımı kaybetmekse imzam..
kayıtsız şartsız bir teslime atılan..

son sığınağım da yerle bir olmadan..
direnirim uzamasın hasret ablukam..