| Cevap: Saydamadam
Matematiksel ifadelerle oldukça güzel kaleme alınmış bir yazı. Derin ve zihinde yankılanan tanımlar mevcut. Birçok kez inceledim hatta okurken Albert Camus’a ait bir makale okuduğum hissine kapıldım.Tebrik ediyorum.
Yaşam eskiye oranla ciddi anlamda hızlı.İnsan tabiatı gereği, bu hızı sindirmeye namüsait bir donanımda. Bunu kabullenmediği takdirde sendeleyen konumunda. Yaşamın hızı ve insanın bu hızı sindirmedeki yavaşlığı, söz konusu çelişkinin miladı aslında.İnsan ve insanın bu noktadaki temennileri, yaşama dair umutları, amaçları sonraki alt başlıklar.. Bu alt başlık beraberinde hayal ettiğimiz hedeflere prensibi yitirmeden bir bütün olarak ulaşmayı ilke edinse de nadir bir çoğunluk formüldeki gibi noksansız gelebilmeyi başaran durumunda.Ya hayallerimizden yoksunuz, ya hedeflerimiz biz yaşlanmadan yıllanmış yahut hiç doğmamış, ya da prensiplerin varoluşundan habersiz gayriinsani yaşamaktayız..
Çok nüanslar mevcut üzerinde uzun uzadıya yazılabilecek fakat bir nokta etkiledi beni ki; ''Prensibi kaybetmemek...'' İşte bu farkındalık mutlulukla paraleldir. Belki çok şey olmadan yaşar insan hatta ilkeleri olmadan da yaşar fakat; Andrei Tarkovsky'nin belirttiği üzere ''İlkelerinden bir kez olsun taviz veren insan hayatla olan saf ilişkisini yitirir.'' Hayatla kurduğumuz saf ilişkiyi yitirmemek temennisiyle..
|