Çevrimdışı

Çok farklı konuları bir araya getirip, birkaç amiyane tabirle birleştirerek oluşturulmuş bir yazı bana göre. Gündem takip edildiği takdirde birçok soruya yanıt bulmak mümkün. En basitiyle Pazar günü gerçekleştirilen NATO'NUN Chicago Zirvesi’ni takip ettiniz mi? Dünya ekonomilerinin çok boyutlu sorunlarla karşı karşıya kaldığı günümüz haritasında Türkiye’deki ekonomik büyümenin işlendiği..

Yeni eğitim sisteminin; anlattığınız sorunları yaşatacak oluşunun garantisini verebilir misiniz bana?Çocukların yüzde altmışına ‘bölme’ yapmayı bile öğretemeyen, yabancı dil konuşmalarını sağlayamayan bu sistemin yerine ne konması gerekir? Eğer eğitimde eşitlik ilkesi dindar bir gençlik algılamasına sebep veriyorsa şuan ki sistemin bana ne yetiştirdiğini söyleyebilir misiniz? Ciddi manada hastalık boyutuna gelmiş ideolojiler.. Dindar gençlik diye adlandırarak kime cephe alınıyor? Hayallerde var edilen bu gençliğe öfke niye? Gerçekleşse dahi kimin özgürlüğü gidecek elinden, neyin kaygısı taşınılan? Kendi özgürlüğünü muhafaza edebilmek amaçlı neden karşıdakinin özgürlüğünü prangalamak amaç? Zihinler de başlamış savaş, daha neyin barışından söz ediliyor ki..Hâlbuki birkaç alt başlıkta ‘halkları birbirine düşman etmekten’ bahsediliyordu(!)

Yapılan ıslahatlara kapalı olup, nasıl saplantılı bakıldığının bir trajik örneği de; 2010 referandumuna hayır kampanyaları düzenleyenlerin, 12 Eylül darbesinden en büyük zararı kendilerinin gördüğü gerekçesiyle 12 Eylül davasına müdahil olma talebinde bulunmalarıdır. Bahsi geçen tenakuzun tek bir nedeni ise hazımsızlıktır. Bakış açılarınca; başarı odaklı gelişimlerin mimarı olamama fikri Türkiye’nin gelişiminden çok önemlidir ki destek olmak bir yana daimi bir kösteklik söz konusudur.
Yazılan tüm soruların her birinin yanıtı mevcut. Fakat bir yöne sıkı sıkı bağlılık, ‘izm’lere olan aidiyet duygusu, farklı düşünce yapısına kulakları tıkamak söz konusu ise; hiçbir yanıt tatmin edici değildir. Atılacak büyük adımların, yapılan ve yapılması muhtemel reformların, kazanılacak zaferlerin hiçbir önemi yoktur. Çünkü halâ takım tutar gibi siyasi fikir benimseyen hatta kendini bu sığlıktan arındıramayan insanlar mevcudiyetini sürdürmekteler.