Eflatun
Eflatuna boyalı yalnızlıklar, kalbimden çalıyor biraz.
Hüznün ve kederin masasına oturduğum vakit, gözlerimde dağlanıyorsun..
Geçmişe yâd ettikçe, çoğalıyor eflatuna boyalı yalnızlıklar, Sevgi pınarlarımdan akan bir hasret gibi gittikçe büyüyorsun.. Sessizliğimden kopan fırtınalar gibi, adını çağrıştıran yalnızlıklar gibi biraz..
Dünüme tükürdüğüm geçmiş gibi, sensiz uyandığım her sabah gibi, biraz özlem biraz keder gibi,
İçimden koparılan eflatun renkli çiçekler gibi, en hazin sonla yazılmış aşklar gibi biraz.. Yaşanılmamış nice duygular gibi hasretim sana. Çarşamba -30 Mayıs /2012
00:52
Burce
__________________ kar havası gibisin dışarda, içimde elmanın dişlenişi. |