Çevrimdışı

Bir gün kalbin hızlı çarptığında, aklına ben geldiğimde,
kulakların çınladığında, seni andığımı düşündüğünde,
birine ismiyle seslenecekken
farkında olmadan benim adımı söylediğinde,
radyoda bir şarkıyı ikimiz için tuttuğunda,
sokakta gördüğün o güzel bebeği severken
"bizim de böyle olacak.." cümlesindeki o biz, sen ve ben olduğumuzda,
"annemin karşısına çıkarmalıyım artık." derken
benden bahsettiğinde,
ağladığın zamanlarda omzumu,
güldüğünde kahkahamı aradığında,
sevdiğinde ama sevilmediğinde,
gece damlayan musluk sesi seni rahatsız edip uyutmadığında,
sabah kahvaltısında çayına attığın şeker erirken gözlerin daldığında,
seni hiç kimse anlamadığında,
konuştuğunda ama dinlenmediğinde,
etrafında kimsenin kalmadığı o gün,
işte tam da o gün,
beni anlayacaksın, -ki biliyorum o gün hiç gelmeyecek-
ama ben çoktan
bunları senden önce yapmış olmanın yorgunluğu
ve biraz da artık yaş kalmayan gözlerimin ağrısıyla,
hayallerine eşlik edemeyecek kadar sensiz
ve sessiz olacağım..

Kendine emanetsin.