İnsanoğlu yaratılış özelliği itibariyle insanlarla aynı ortamı paylaşmak ve insanî ilişkiler kurmak zorundadır. Bu ilişkiler sırasında insan karşısındaki insanlarla iyi geçinmeli ve onlarla güzel ahlâkla muamele etmelidir.
Peygamberimiz, hangi mü’min daha faziletlidir sorusuna; “elinden ve dilinden diğer insanların emniyette olduğu kimsedir.” diye cevap vermiştir. (Buhârî, “İmân”, 4)
Bu bağlamda mü’min, etrafına zarar veren, geçimsiz insan değil. Bilâkis çevresiyle uyumlu ve geçim ehlî olan insandır.
Peygamberimiz (s.a.s.); “Mü’min başkasıyla hoş geçinen ve kendisiyle hoş geçinilen kimsedir. İnsanlarla güzel geçinmeyen ve kendisiyle güzel geçinilmeyen insanda hayır yoktur.” (Ahmet b. Hanbel, II, 400) buyurmuştur.
Diyanet Takvimi 2012