| yangın evi
bir yaz akşamında
düvelim çöktü yere..
''oğul'' bak dedi..
baktım;
kırış kırış alnı, nasırlı elleriyle
ocağını yakmak için
kendinin kundakçası
koca adam
kırık orağıyla göğsünü yarıp
''kırık kalbini''
gösterdi
oğul bak dedi..
bakamadım..
el ele tutuştu bütün geçmişim
çocukluğum,isyanlarım
kitaplarım..
dualarımı taşıyorum omuzlarında
sağanak ayetler
ıslak dualar
ruhum hacamat oldu bak
derdin ya,dimdik doğrul ve sevin!
ölsekte sevin, eve dönsekte..
kalk hadi dimdik doğrul
ve sevindir..
|