Kapat gözlerini saat on ikiye geliyor, Geçmişin hatıra treni gelecek.
İnsan ancak sevildiği zaman özlüyor, Yıllar gün geçtikçe ömründen çalıyor.
Belki beklediğinin bir sürü yolcusu var, Kimbilir belki de bomboş vagonlar.
Bakarsın bu gece bu durakta durmazlar, Ama sen kapat gözlerini saat on ikiye geliyor.
Bu sonsuz ayrılış yalnız gidiş tarifeli, Toprak son durak, sen sondan bir önceki.
Saat on ikiye geliyor, ne olur kapat gözlerini, Son nefesin bitmeden, karşıla geçmişini.
Sezgin Öndersever