Çevrimdışı

Bazen insan keşke arkadaş kalsaydık diyor.
İşte öyle çaresiz bırakıyor insanı sensizlik.
Arkadaş kalsaydık en azından sanki herkese gönderilmiş bir mesajmış gibi sadece sana iyi geceler mesajı atabilirdim.
Ayda bir kez de olsa nasılsın diye sorabilirdim.
Bugün kahve içelim mi diyebilirdim eğer arkadaş kalabilseydik.
Senden doğum günüm de mesaj atmanı bekleyebilirdim.
Sana doğum gününde hediye alabilirdim.
Tuttuğun takım yendiğin de seni tebrik edebilirdim.
Hasta olduğun da seni ziyaret edebilirdim.
Sana bir bahane uydurup sarılabilirdim.
Arkadaş kalsaydık özlediğim de karşına çıkıp dokunmadan kokunu içime çekebilirdim bir süre bana yetecek kadar.
Keşke arkadaş kalsaydık diyor işte bazen insan.
Ama bana dokunduğun günlerden sonra gözlerime baktığında hiçbir şey hissetmediğini görmeyi kaldıramam.
Tokalaşırken ellerinin titremediğini,
İyi geceler mesajıma birlikte uyuduğumuz gecelerden sonra cevap atmaya bile tenezzül etmemeni kaldıramam.
Sarıldığım da baharı yaşadığım günlerden sonra kışın soğukluğunu kaldıramaz yüreğim.
Düşündüm de yokluğun aslında yeterince adil.