Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Jorge Luis Borges'in bir öyküsünde öykü kahramanı insanların hiç ölmediği bir kabileye rastlar. Bu insanlar şaşılacak kadar mutsuzdur. Bunun nedenini soran öykü kahramanı şu yanıtı alır: “Her şeyi yaşayıp yeniden ve yeniden yaşayacağını, yaşanabilecek her şeyi bildiğini bilmenin neresi güzel?” Ölümsüzlük bu yönüyle ürkütücü geliyor bana. Ölümsüzlüğün bilincinde olmak. Belki başka bir seçenek vardır?