Çevrimdışı

Onu ilk önce nickini sevdim, sonra da o mavi yüreğini. Pek tanıştığımız söylenemez ama bir şekilde birbirimizi tanımış bulunduk, en azından düşüncelerini, tavrını insanlara yaklaşımı bizi birbizimize itti diyebilirim. Kendisini hüzün kolik olarak da adlandırabilirim, böyle olduğu zamanlar da benim hislerimi tamamlayan unsurum. Tabi hep böyle de değildir, neşe katar hayatınıza. Hayattan darbeler yediğini düşünse de, hayat doludur.
Bir mavi yolculukta gibi hissedersiniz. En azından ben böyle hissediyorum. Arkadaşlarını kendinden çok sever ve tabi ki maviyi de. Geçmişte acı çekmiştir, belkide bu yüzdendir hüzün dolu oluşu. Ama bilmeni isterim meleğim, ' senden kıymetli değildir hiç kimse ve senin ne yaptığındır kayda kılan.' Bir kuş gibi özgür ol, zaten öylesin.. Bir küçük çocuk gibi havalan, o gökyüzünün mavisi seni senden alsın. Kendine resimlerden resim, yazılardan yazı ekle.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

İşte böyle ol uçur içindekilerini.
Yazı demişken; onun yazdığı yazıların hepsi kendi maviliğinden bir geçiştir. Kendi hislerini yaşar, yaşatır. Kendinden bir parça durur orada. Onu okurken bende kendimden geçiyorum birazda. Bazı şarkılar gibi kendimi buluyorum onda.
Şarkı demişken yeni bulduğum şarkıyı paylaşayım seninle (: 'Cihan Güçlü - Ağladım bu gece', dilnlemeni isterim Güzel şarkıdır.
Ama bu şarkı gibi kendini üzme. Seni senden çok seven kişiler var, onlara en güzelliklerini kat. Kattığını biliyorum ama değer bilmeyenleri de çıkar hayatından.

Ve okursun bir çok şeyi, kendine aldığın o kadar şey vardır ki Bu dediğimi de al.
Ve; Üzülme, Unutma kaybettiğim sandıkların kurtulduklarındır belki, der
Charles Bukowski (:
Umutlarını hep güzel tut. Hep gül, çünkü sevdiğn dostların var, onlar için harca zamanını.
Kendi değerini bil hep.
Maviliğinden öptüm (:

__________________