Otizm, bireyin dış dünyanın gerçeklerinden uzaklaşıp kendine özgü iç dünyasında yaşıyor olması durumudur. Bu bozukluğu gösteren çocuklarda; toplumsal etkileşim sağlamak için yapılan el-kol hareketleri, alınan vücut konumu, takınılan yüz ifadesi, göz göze gelmek gibi birçok sözel olmayan davranışta belirgin bozulma olur. Yaşıtlarıyla gelişimsel düzeyine uygun ilişkiler geliştiremezler. İlgilendiği nesneleri göstermez, getirmez ya da belirtemezler. Toplumsal ya da duygusal karşılıklar veremez; konuşma dilinde gecikmeler gözlenir ya da hiç konuşmazlar. Basmakalıp ya da yineleyici özel bir dil kullanırlar. Taklide dayalı oyunları kendiliğinden kuramazlar. Sınırlı ilgi alanına sahiptirler. Parmak şıklatma, el çırpma gibi tekrarlayıcı el hareketleri; kendini ısırma, kafasını duvara vurma gibi hareketleri de olabilir. Eşyaların tümü yerine parçalarıyla uğraşma gibi bulgular gözlenir.