Karamsarım negatifim
üzgünüm bugün
sebebi yok
nedeni çok...

Kimliksizim
kişiliksizim
algısızım vergisizim
kararsızım...

Yalnızım
yalnızlardan biriyim
ölüyüm
ama diriyim...

Sevgisizim
yardımsızım
algısızım
hafızam bomboş...

Geçmişim enkaz
bugünüm harap
yarın için
umutsuzum...

Güvensizim
uykuluyum
kiloluyum
düşüncem tok...

Şekeri seviyorum
var mı diyeceğin
isyandayım
tatlı diyeceğim...

Yemeli yememeli malı meli
sağlık mağlık hikaye
ecel gelince
çare var mı gitmemeye...

Zarardayım
gündüzüm gece benim
arsızım
gülemedim...

Saçmalarken
rahatlıyor insan
ölçüsüzüm
derli toplu değilim...

Toplamamak hiç bir şey
yapmamak istiyorum
yağmur altında
tütüyorum...

Zamanın dışındayım
kaybolmuş haftam ayım
çok özledim çoktan beri
kendimi görmüyorum...

Ölüler ne çoksunuz
varsınız ama yoksunuz
sağır dilsiz
korkaksınız...

Bir çığlık sesi
çın çın kulağımda
ses benim sesim
susmuş dudağımda...

Daha ağlamayı öğrenememişken
nasıl gülecek
mezarından uzanarak
bana elini verecek...

Ayarım bozuldu sonunda
bütün ıssızlıklar yanımdayken
gitmiyorum dedim duymadı
henüz vakit çok erken...

Bırak beni oyala beni
topla çarp böl sırala
bir aydınlık kapı açamıyorsan
hafifçe arala...

Ne diyorum ki
kime ne
gömülmüşüm boğazıma kadar
gerçekçilik denilen filime...

Tamam anladım bitiyor
içimdeki ses yeter diyor
sabır acı bir su gibi
içtikçe susatıyor...

Gidiyor muyum
nereye
yok yok birazcık daha yalanları duyayım
dlirmedim korkmayın...

Hiç yemek kitabı yediniz mi
ben çok yedim
parlak resimleri yaladım
sayfalarını kemirdim...

Hakaret dolu övgüyüm
kendi kendimi yedikten sonra
yemek yerim belki
çünkü ben yaşayan bir ölüyüm...

Gülhan Çeliktaş