Ben orjinalim .. bana özgü huylarım var …
Güvenmeyi istiyorum ondan dolayı güvenimi kırsalar da tekrar tekrar güveniyorum. Kırıyorlar yine güveniyorum. Sonra kalbimi kırıyorlar kırıklarını onarıyorum sonra yine kırıyorlar yine onarıyorum.

Yüzüm güleçtir ama ilginçtir yüzüm gülünce kimisi memnun oluyor kimi de hasetleniyor. Yaşamdan keyif almaya göreyim hemen beni memleket meselelerine ilgisiz kalmakla itham ediyorlar zira keyif alacak ne var ki? Bu kadar çok sorun dururken…

Hayat ne güzel dersem hele o zaman yandım. Neresi güzel? Herkes menfaat peşinde? Onlara benzesem şöyle bende hayattan şikayet ederek zaman geçirsem ehh onlarda haklı çıksalar olmaz mı?

Ama nerdeee…

Bildiğin orjinalim işte..

Ben dert görmemişim… Hey gidim bana göre hayat kolay oturduğum yerden atıyorum işte.

Kuşlarmış doğaymış börtü böcekmiş bunlar boş işler… Ciddi olmalıyız şöyle taş gibi kaskatı…. Ne o öyle esnek kösnek cıvık mıvık işler bana yakışıyor mu?

Bir defa erkek adam öyle olur olmaz şeye gülmez ağır durur dik olur sert durur… Gerçi mert durması sert durmasından daha adamca olurdu ama neyse işte söylediğim lafa bakarmısınız dedim ya orjinalim diye…

Hayatın akışına kapılıp evden işe işten eve koşuşturan işten ibaret bir yaşamı olanlara hiç benzemiyorum. Akşamları televizyonun karşısında dizilere gömülmüyorum. Müzik dinliyorum.. Kitap okuyorum… Resim sergilerine sinema ve tiyatroya gitmek gibi alışkanlıklarım var…

Yürüyüşe çıkıyorum tıpkı bu gecede ki gibi. Sahi dikkatimi çekti bu gecede ne güzel bir orjinallik var görseniz…

Havada sonbaharı anlatan bir yağmur sessizliği var ve balıkçı sandallarını hafifçe sıvazlayan dalgaların seslerinde bir sonbahar rüzgarı... Biraz yakamoz ışıltısı…

Sokak lambalarının loşluğunda pencerelerinden sardunyalar sarkan renk renk ışıklarıyla daracık sokaklarında hayatı huzurla adımlamaya çalışan insanlar…

Her biri orijinal…

Ne kadar da kendilerine özgüler?

Tıpkı sizin gibi…