Çevrimdışı

Bir insan gözü açıkken nasıl bir düşte olabilir ? Gözlerim açık yürüyorum ve gözlerimin çarptığı her nesnede bir sen kalıntısı arıyorum, çoğu kez anlamsız buluyorum bunu, kafamı sağa sola sallıyor devam ediyorum bir kaç adım sonra o nesnelerin benimle beraber yürüdüğünü görüyor ve anlıyorum senden bir türlü uyanamayacağımı... Gözüm açık, gözüm kapalı hatta gözlerim yokken bile. Saçlarına ilk kez dokunduğu günü anımsıyor parmak uçlarım, saçlarına dokunduktan sonra dokunduğu hiç bir şeyi bu kadar hissedemeyen parmak izlerimi izliyorum ve koklamaya çalışıyorum belki bir tutam sen kalmıştır diye fakat nafile, her gidişinde o kadar gitmişsinki benden bedenimde biraz sen bile bırakmamışsın. Çok bilinenli bir problem çözüyorum kafamda yıllardır, cevabını hep başka bir sende buluyorum. Gidişinin cevabını ise hep gözlerime yoruyorum, eğer bu kadar aşıkâne bakmasaydı senin gözlerine ve bu kadar masum okşamasaydı göz bebeklerini retinam hiç uğramadığın hayatımdan bu kadar ucuz gidemezdin. Her gece köründe tuzlu yaşlarla dolan gözlerimde öldürüyorum göz bebeklerini. Sayende bebek mezarlarım var şimdi göz çukurlarımda kimsenin göremediği, morlukların sebebi uykusuzluk değil yani.
Ha bu arada, doğum günüm kutlu olsun sevgilim iyiki doğdum ve iyiki sen öldürdün beni gurur duyuyorum cesedimle. Birlikte nice tuzlu yaşlara.