Çevrimdışı

İnsanoğlu mutluluğu hep hor kullanıyormuş, hep şikayetçi, hep bıkkınmış...
Bir gün melekler mutluluğu saklamaya karar vermişler. Saklayalım zor bulsunlar..
Zor buldukları için belki kıymetini bilirler diyerek başlamışlar tartışmaya.
Sorun büyükmüş...
Mutluluğu saklamak kolay değilmiş çünkü.

Kimisi:
"Everestin tepesinde saklayalım" demiş

Kimisi:
"Atlas okyanusunun dibine" demiş

Taç Mahal'in kubbesi, Mekke sokakları, İtalyan sofrası... Bir hastanenin yeni doğan odası, dondurma külahı, şarap şişesi.. Sigara paketi, lale bahçesi...
Pek çok yer düşünmüşler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiş.

Derken biri:
"İÇLERİNE SAKLAYALIM" demiş..
'Kimsenin aklına gelmez içine bakmak.'

İşte o gün bu gündür mutluluk insanın içinde saklıymış.
Hiçbir mutluluk kolay gelmiyor. Kolay kolay gülmüyor insanın yüzü. Emekte ve insanın içinde saklı.
Ne başkasının ekmeğinde ne başkasının evinde..
Bu yüzden gözünüz hep içerde olsun.