| Gezer ölüm
Acep sıra kime gelmiş?
Şimşek gibi geçer ölüm,
Halkı bir ekin edinmiş,
Dilediğin biçer ölüm.
Sanki bir ağırlık çöker,
Evi yıkar, beli büker,
Kiminin dişini söker,
Var gücüyle ezer ölüm.
Döktürür yemeği, aşı,
Akıtır gözlerden yaşı,
Vurur taşı, yarar başı,
Aramızda gezer ölüm.
Acımaz yaşlıya gence,
Bilinmez hangisi önce,
Birini kabre gömünce,
Gözlerini süzer ölüm.
Yunus der, yıkılsın gurur!
Eceli pusuda durur,
Ansızın kalbinden vurur,
Onu bunu üzer ölüm.
|