| Cevap: hepsi yaralar, sonuncusu öldürür.
Yine uykularımı gecelere bahşiş verdiğim bir sabahın tedirginliği vardı üzerimde o yüzden bu gün saat tamı tamına, 15:30'da uyandım. Tüm gecemi mutlak bir boşluğun içinde geçirdim. Yıldızların yerlere kadar sarkıp ufku aydınlattığı bir sahilde. Gündüzün sıcağıyla ütülenmiş bedenler değil, gecenin ayazıyla dondurulmuş bedenlerdik artık, sessizdi... Sadece sahil ve kadehler konuştu, hem kendilerinin hem bizim adımıza.
Uyumaya çalıştık, başaranlar oldu. Bazı arkadaşlarımda benim gibi sabaha kadar karanlığın içinde, çakmak çakmak göz kırptı. Şimdi herşey rütun, yarın pazartesi yine sabah hiçbirşey olmamış gibi kalkıp işlerimize gideceğiz. Aynı kaset başa sarıp duracak. Bir ön yüzü, bir arka yüzü. İşte ben tam o ikisinin arasındayım...
Hadi biraz çıkıp gezelim.)
|