Çevrimdışı

İnsan dua eder.

İnsan psikolojisi öyle birşeydirki neye şartlandırırsanız o tarafa gider. Mesela rastladınız mı bilmiyorum. Aklınızın derinliklerinden birşeyler geçiyordur.Biriyle konuşuyorsunuz ve dediğini yanlış anladınız hemde çok alakasız birşey söylediniz.Söylediğiniz şey aslında iç benliğinizin o an düşündüğü şeydir.Ve kendinizi o kadar şartlamışsınızdır ki karşı tarafın o değilde sizin düşündüğünüz şeyi söyleyeceğine o kadar çok inanmışsınızdır ki kendinize bu yalanı yedirmişsinizdir.


Dinde böyledir aslında.İnsan dua eder ve bu duanın ona yararlı olacağın kesin mi kesin emindir.Hatta o an başka bir olay gerçekleşse dahi bunu kendi lehine gaipten bir belirti olarak algılamaya kendisini şartlamıştır.İnsan dua ettikçe,duanın ona yüzde yüz işleyeceğini hisseder ve aslında dua ettiği için değil dua edip rahatlayacağını düşündüğü için bir rahatlama hisseder.. ve ettiği dua gerçekleşmese dahi bu duanın birgün gerçekleşeceğine emindir içine bir huzur dolmuştur ve Tanrının ona sabır verdiği sanar oysa olay bir arkadaşınızla konuşurken konuşmayı yanlış algılamanız kadar basit bir olgudur.

Ve insan artık kendisini iyice şartlandırır ve her olayı gaipten bir el gibi algılamaya kendisini şartlandığından olası durumları da bu duruma sokmaya kendini alamaz.