Esaretini hoyrat aşkın
Cesaretimden tattım
Cehaleti çocukluğndan kalbin
Acısı ihanetinde saklı
İnsan bazen ne kadar yabancı kendine hayret
Teslim olmaya hevesli bile bile
Kalem kırık yarım kalmış roman zaten
Bu sefer kendini hiç sevmemiş farzet
Sevgi sahipsiz bırakır mı yüreği
Acıyı bilir mi dikenleri güllerin
Boş yere sıkılmış bir kurşun mu kaderim
Kederin önünde diz çöküp ağlar mı...