Çevrimdışı

Kimsesiz karanlık bir yerde
bırakmışlardı bir kapı dibine
Küçüktü ve çaresizdi
Konuşmasını bile bile bilemezdi

O şimdi büyüdü
İsmi yoktu kendi hiçti
Herkes ona el idi.
Görmemişti yuva sevgisi

Ufacık bir saçak altı
Onun yatağı evi,herşeyiydi
Baktı da hayat güldü ona
Yaşarken öl dedi

Ufacık bir saçak altı
Onun yatağı evi,herşeyiydi
Baktı da hayat güldü ona
Yaşarken öl dedi

Baktı da hayat güldü ona
Yaşarken öl dedi

Baktı da hayat güldü ona
Yaşarken öl dedi