Ey Gül !Ey Resulullah bahçesinin Gavs gülü!
Seni kim bir sabah ezanında,
Yıllar yılı yatağında bulabildi ki?
Bir tas su dökülmüş gibi
O cehennemleri söndürecek
Nurlu gözyaşlarının döküldüğü sırdaş yastıktan başka…
Uzun secdelerin, boyun büküşün,el açışın…




Bu kadar gülenin haline ağlamakla af isteyişin.Tarumar dünyanın gülistana çevrilisi gizliydi,senin gece yarılarında…
Hani hane-i saadetten çikip
Ağır ağır yürürsün ya,
Hasretle yol gözleyen aşiklar meydanına…
Saadet sokağından tövbe mescidine doğru yürürsün ya,
Bir elinde asa bir elinde gül,
Denizlerin çalkalandigi nur ummana doğru.
Sanki önünde yürüyenin ayak izlerini takip edercesine.
Binlerce sevdalının beklediği mescide. Hani o girişin var ya…
Uzatırsın ya asayı nasiplisine
Yarılır ya saflar birden bire, meleşir ya kuzuların
O mübarek selamı bir verdiğinde sallanır dağlar bir bir.




Birden bire gül kokusu sarar tövbe mescidiniÇöle yağan yağmur misali…
Yürürsün mihraba doğru