Beldar, Osmanlı döneminde, geçitlerde koruma görevi yapanlara ve seferler esnasında yol açanlara denirdi.

Bunlar avârız hanesine göre çıkarılırdı. Belderân neferleri, bu vazifeyi bir maaş veya muayyen bir ücret karşılığında icra ederlerdi. Bunlara verilen maaş ve ücretin yıllık miktarı her mahalde ne kadar miktara tekabül ediyorsa, oranın tevzî defterlerine yazılarak halktan tahsil ediliyordu. Tanzimat’tan sonra beldar unvanı kaldırılarak yerine “zaptiye” daha sonra “jandarma” kullanılmaya başlamıştır.