Çevrimdışı

Hepimiz güvensizliğin doruk noktasındayız. Birine kendimizi kaygısızca teslim etmenin ne demek olduğunu unutmuşuz çoktan. Bu yüzden güvenebileceğimiz birini bulduğumuzda ona sıkı sıkı sarılıyoruz. Kaygılar yönetiyor ilişkilerimizi. “Beni aldatır” kaygısı, “Yalan söyler” kaygısı, “O da diğerleri gibi çıkar” kaygısı, “Ne olacağız biz?” kaygısı, “İlişkimiz nereye gidiyor?” kaygısı... Bu kaygıları çoğaltabiliriz. Tüm bu kaygılarla kuşatılmış bir ilişkinin sağlıklı olduğunu söyleyebilir miyiz? Bu kaygılar varken o ilişkiyi hakkınca yaşadığımızı söyleyebilir miyiz? Tabii ki hayır. Kaygılara esir edilmiş bir ilişkinin sonundan hayır gelmez. Elbette içinde bulunduğumuz çağ, bizi güvensizliğe itiyor, bunu yadsımak saflık olur. Ama biz kendimize güven konusunda da problem yaşıyoruz. Başkalarının zarar verebileceğini düşünüp, buna karşı koyma gücünü kendimizde bulamıyoruz.

ilişkilerimizi kuşatan kaygılarımızın başlıca sebebi, eş ya da sevgili seçerken ortaya koyduğumuz kriterlerin yanlışlığıdır. “Merhamet” diyorum, dikkate alın. Ve lütfen bundan sonra hayatınıza girecek insanı bu kriterle değerlendirin. Bakın bakalım bir yere gittiğinizde garsonlara, oranın çalışanlarına nasıl davranıyor? Bakın bakalım telefonda annesiyle, kardeşiyle konuşurken hangi kelimeleri kullanıyor? Bakın bakalım sokakta bir hayvan gördüğünde tepkisi ne oluyor? İnanın bana, içinde kötülük olmayan insan sizin bütün kaygılarınızı alıp götürecektir. Kaygısız bir ilişkinin nasıl güzel bir şey olduğunu ancak o zaman anlayacaksınız.

__________________