Osmanlı toplumu yerleşme yerine göre; şehirliler, köylüler ve göçebeler şeklinde üçe ayrılmıştır:

Şehirliler; askerler, tacirler ve esnaflardan oluşuyordu. Şehirliler grubu yönetim, adalet, eğitim, güvenlik, üretim, ticaret ve zanaatkarlık gibi işlerle uğraşmıştır.

Köylüler; Osmanlı toplumunun en büyük bölümünü köylerde yaşayan halk oluşturuyordu. Köylü, işlediği toprağa karşı çift vergisi öderdi. Kanunların yükümlülükleri dışında köylüler, hür ve bağımsızdı. Köylerde yaşayanlar genellikle tarım faaliyetleriyle uğraşırlardı. Köylüler dirlik sahibine vergi öderler, topraklarını üç yıl boş bırakmaları halinde çift bozan vergisi verirlerdi.

Göçebeler (Konar – Göçerler); genellikle hayvancılıkla uğraşan göçebeler, Rumeli'ye yerleştirilerek buraların Türkleşmesinde önemli rol oynamışlardır. Göçebeler, devlete ağnam vergisi yanında kullandıkları otlak, kışlak ve yaylaklar için de ücret öderlerdi.