NEFRETTEN SONRA
Natalia babasının intiharı ile bir Türk'e emanet edildi.
Çünkü babası, ölmeden birkaç saniye önce yazdığı vasiyetinde,
Tamer Karlıbel'i kızına vasi tayin ettiğini yazmıştı.
Fakat intiharından bir kaç dakika önce sadece kızına söylediği
çok önemli bir şey daha vardı.
“Natalia…Seni seviyorum kızım…
Beni asla unutma… Ondan intikamımı al…”
Ve Natalia yaşadığı dehşetten sonra bu yakışıklı ve tehlikeli adamdan artık
ölesiye nefret ediyordu. İntikamın tatlı sularında yüzmek için
Yunanistan’dan Türkiye'ye gelmesi ve bu isteksiz adamın
koruması altına girmesi yeterliydi.
On beş yaşındaki bir kız için intikam amaç olunca,
araç olarak güzel yüzünü ve çekici fiziğini kullanmaktan çekinmedi.
Babasının sahip olduğu her şeyi acımasızca alan bu adam,
belki Natalia'nın bedenini de alabilirdi ama…
Kalbini asla!
YA DA ÖYLE SANDI...
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Sevgili Kitap Dostları...
Sizlere sunduğum beş kitaptan çok daha sert, mücadele ve tutku dolu bir romanım olan Nefretten Sonra artık basıma hazır hale geldi. Düzeltme aşamasında, zaman zaman benim bile gözlerimin yaşararak okuduğum, kimi zaman öfkelendiğim ve kimi zaman da içimi ısıtan bu romanımın sizler tarafından da beğenileceğini umarım. Kısa bir süre içinde çıkacak olan bu romanı okurken, böyle bir tutku ve nefret yok diyeceksiniz...
Sevgilerimle. FMArsal

Editör'ün Yorumu....
Bir solukta bitti... Sanırım üzerinde çok konuşulacak bir esere daha imza atmış oldun. Bu kitapta hem bir genç kızın gözünden nefreti hem de genç bir kadının gözünden pişmanlığı aynı anda görebilmek mümkün oldu. Leonardo Da Vinci "Bir erkek ne kadar hassassa o kadar derinden sever." demiş. Tamer'in hayatın güçlükleriyle bilenen hassas ruhunun ne kadar derin bir aşka yuva olabileceğini gördük. Nefretin iki insan arasında ne denli derin bir uçurum yaratabileceğini de...
Dünyanın bir çok şehrinin fon oluşturduğu harika bir aşk hikayesi yaratmayı başaran yazara bir teşekkür daha borçluyuz. Öyle ki okuyucuya, bir millete karşı öğretilen düşmanlığa eklenen intikam hırsının, ne kadar pahalıya mal olabileceğini öğretmiş oldu.
"Canını yakan benim, canına yanan benim" demiştim bir keresinde, Natalia'nın da benimle aynı fikirde olduğunu görmek güzeldi. Suyun iki yakasında yüreklerin attığını bilmek de öyle...
Aslında bizlere beylik laflardan öte fazla söz düşmüyor. Zihninin kuytularında yatan diğer karakterlere de bir an evvel can vermen ve bizi onlara kavuşturman dileğiyle...

Tamer... Böyle bir karakter gerçekte var mı acaba?
Bir kadının nefretine bile dayanabilen, sevdiğini yaralamamak için susabilen güçlü bir karakter...
Natalia... Nefreti en uç noktada yaşayan, intikam hissiyle yanan, aşkını bile görmezden gelebilecek kadar öfkeli bir dilber...
Kitabı okurken acıyı ve gerilimi içimde hissettim, ağladım...
Natalia'nın intikamını aldığı an, nefesimin kesildiği ve finalde nerdeyse kalbimin durduğu bir hikaye...

Okuduğum eserlerinizde en duygu yüklüsü... En acı dolusuydu.. Finali ile en farklısı ve çarpıcı olanıydı...
Bu kitabı bir defa okumak yetmez...

____İri siyah gözler doldu. Dolgun dudakları üzüntüsünden kırmızılığını kaybetmişti. Bembeyaz yüzü daha da soldu. “Senden hep nefret edeceğim…” dedi yavaşça. Adam cevap vermedi. Ama koyu kahve gözleri içinde bir an bir ışık belirip kayboldu. “Hayatını mahvetmek için elinden geleni yapacağım…” diye devam etti kız. Bunu yapabilmesi için ona yakın olması gerektiğini biliyordu. Ona yakın olmalı ve hayatını çekilmez hale getirmeliydi. Başka çaresi yoktu. Şu kendini beğenmiş kibirli adamın hayatına girmek zorundaydı.
____“Benim sorumluluğumda olacaksın… Sözümden dışarıya çıkmayacaksın!” diye emretti adam.
____“Sana ait değilim…” dedi çocuk.
____“Artık öylesin… Kabul edersen sözümden dışarıya çıkmayacaksın. Ama sen bilirsin? İyi düşün! Ben kolay adam sayılmam. Evimde yaşayacağına göre kurallarıma uyacaksın!”
____“Asla!”
____“Natalia… Sabrımı taşırma!”
____Kız sustu. Adamın yanak kaslarının sinirle oynadığını görmüştü. Çok tecrübesi yoktu ama onu kızdırdığını biliyordu. Yüzündeki yara ile daha da korkutucu görünen bu adama boyun eğmeyecekti.
____“Beni…” Bir an sustu. Aklına gelen düşünce çocuk olmasına rağmen onu dehşete düşürmüştü. Kekeledi. “…beni seks için… kullanmayacaksın… değil mi?”

____“Natalia… Baban öldü! Sen de bunu anla artık? O bir şey hissetmeyecek… Beni de mi öldürmek istiyorsun? Pekâlâ, al hadi…” Öfkeyle elini beline attı. Arkasında saklı duran silahı hızlıca tuttu ve çekip aldı. Natalia şaşkındı. Genç adam genellikle silahını arabasında bırakırdı. Bugün yanında olması ne tesadüftü. Parlak metalin kabzasını hızlıca çeviren adam namlusunu kalbine yasladı. Natalia şok içinde bağırdı.
____“Hayır…” Koşup elini tuttu. Tetiği çekmesini engellemeliydi. “Bana blöf yapıyorsun!” diye haykırdı. “Bana bunu yapma! Beni rahat bırak artık!”
____Genç adam kısılı gözlerle konuştu! “Blöf mü? Öyle mi? Öyleyse sen yap!” Kızın narin elini tutup sertçe tetiğe götürdü. Küçücük işaret parmağı soğuk metale değince Natalia titredi. Gözlerinden yaş akıyordu artık… “Yap hadi… Çek şunu…” diye homurdandı adam…
____“Keşke ölsen! Keşke sen de ölsen! Ama burada değil… Yanımda olmasına izin vermem! Sen... sen bir canavarsın!”
____Silahı sertçe çekip yere fırlattı. Islak gözlerle adama baktı. İnatçı ama… yalvaran bakışlarla Tamer’in yüzüne bakıyordu. Tamer’in zerre kadar blöf yapmadığının bilincindeydi. Engel olmasaydı tetiği çekeceğine adı gibi emindi. Ondan ayrı olabilirdi ama onsuz bir hayatı düşünemiyordu. O da giderse…? Babası gibi o da giderse… sahip olduğu tüm erkekler gitmiş olacaktı! Ondan nefret ettiğinde bile Tamer’in sağlıklı olduğunu bilmek hep içini ısıtmıştı…
____“Ne istiyorsun Natalia? Benimle evlenmek istemiyorsan kabul… Ülkene gitmek istiyorsan yine kabul… Ben de sana bir daha asla yaklaşmayacağıma söz veriyorum… Ama...”

Nefretten sonra ne gelir?