Çevrimdışı

Şimdi hangi yüreğin baharısın, bilmiyorum.
İçimde cemrelere hasret bir iklimin soğuğunda üşüyorum yalnızlığımla kavrulup.
Üryan gecelerin karanlığında kurduğum beş para etmez düşlerde avutuyorum kendimi.
Yoksun...
Sahi bir insan kaç kere ölebilir ki bırakılmışlığından ya da kaç kez canı acıyabilir terkedilmiş yanından?
Hiç mi merak etmez insan yarınlarını ya da yüreği hep dününde mi takılı kalır insanın?
Ne zaman beni anlarsın biliyor musun;
gün gelir senden de biri gider,
içinin sızlamaya başladığı o vakitte yüreğine düştüğümde..
Gidenlerin bol olsun sevgilim...
Yunus Temurçin

__________________
~ Adım YaLnızLık ~