Çevrimdışı

Bir Cuma vakti cemaat tek tük camiye girmekte.

Meşhur İmam Abdürrezzak Hoca kürsüde..

Girenlerin arasında Hızır (a.s) da var.

Hz. Hızır genç ihtiyar arasında onlardan biri gibi gidiyor, bir köşede oturuyor.

Kürsüde imam sohbete başlıyor, çok feyizli bir sohbet oluyor.

Hızır (a.s)`ın yanına kırklarında bir adam gelip oturuyor.

Cami yavaş yavaş dolmakta.

Adam, bir müddet sonra uyuklar bir vaziyette sallanıyor, ha uyudu ha uyuyacak..

Hızır (a.s) adamı dürtükleyip:

“Bu sohbet kaçmaz, uyuyacaksın.”der.

Adam:
“Uyumam, beni rahat bırak.”diye cevap verir.

Hızır (a.s) ses etmez; ancak sohbet de çok feyizlidir.

Adam ha uyudu, ha uyuyacak bir durumdayken, Hz. Hızır bir daha dürtükleyerek:

“Uyuyacaksın, dedim!”

Adam:
“Ben de sana uyumam, beni rahat bırak, dedim!” der ve ekler:

“Biz feyzimizi Abdürrezzak`tan değil, Rezzak olan Allah`tan alıyoruz. Rahat bırak beni.

Yoksa, senin Hızır olduğunu söylersem, bu cemaatten yakanı zor kurtarırsın.

“Hızır (a.s) susar ve gözlerini kapar, boynunu büker Allah`a yönelerek:

“Ya Rabbi! Bu nasıl iştir, bendeki listede bu zatın ismi yok! “

Cenab-ı Hak lisan-ı münasiple cevap verir:

“Ya Hızır! Sana verdiğim liste beni sevenlerin listesidir.

Bir de bende bir liste var ki, o da benim sevdiklerimin listesidir..''

Alıntı